قطع درختان باغ میکائیل مهاباد، توسط شهرداری غیر قانونی است/ بختیار سید نظامی

به گزارش خبرنگار کردپرس، کم کاری های ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان شرقی تماما به ضرر تلاش های این ستاد در استان آذربایجان غربی تمام می شود.

در واقع استان آذربایجان غربی تماما دارد باج ندانم کاری های این ستاد در دفتر آذربایجان شرقی را پس می دهد.

رهاسازی پساب های صنعتی کارخانه داران در آذربایجان شرقی به دریاچه ارومیه کم نبود، که اینبار با پمپاژ آب از دریاچه ارومیه خواستند تا در بندر شرفخانه از توابع شهرستان شبستر استان آذربایجان شرقی، دریاچه مصنوعی و تفریحی بسازند. موضوعی که از سوی مدیر دفتر منطقه‌ای ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان ‌شرقی، تکذیب شده بود.

خلیل ساعی (20 فروردین) در گفت و گو با خبرنگار کردپرس گفت: منطقه‌ای که از آن به عنوان حوضچه مصنوعی در حاشیه شهر بندرشرفخانه یاد می‌شود در واقع منطقه ای است که زه آب های اطراف به صورت طبیعی در این محل جمع می‌شوند. این حوضچه در طول وعرض۵۰ متر و عمق ۸۰ سانتی متر دریاچه محسوب نمی شود.

وی تاکید کرد: البته این مورد توسط سازمان آب منطقه‌ای و سازمان محیط زیست آذربایجان شرقی بررسی می شود و در صورتی که آب آن از حقابه دریاچه ارومیه تأمین شده باشد قطعاً با آن برخورد می‌شود.

امروز مدیر دفتر منطقه ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی در گفت و گو با خبرنگار کردپرس ساخت این دریاچه مصنوعی را تایید کرد و اظهار داشت: شهرداری بندر شرفخانه از سال 86 اقدام به احداث دریاچه مصنوعی کرده بود که از طریق لوله های پلی اتیلنی اقدام به انتقال آب از دریاچه ارومیه و پساب کارخانه شن و ماسه اطراف می کرد.

فرهاد سرخوش افزود: پس از اطلاع از وجود چنین دریاچه مصنوعی تفریحی با پیگیری ستاداحیا و دستور دکتر کلانتری معاون رییس جمهور سریعا لوله گذاری ها جمع آوری و از انتقال آب جلوگیری شد.

وی با اشاره به اینکه در حدود 3 هکتار این دریاچه مصنوعی آب وجود داشت تصریح کرد: این دریاچه مصنوعی در منطقه ممنوعه پارک ملی احداث شده و آب اصلی را از پیکره دریاچه تامین می کرد که خوشبختانه با پیگیری های انجام شده از ادامه انتقال آب از دریاچه ارومیه ممانعت به عمل آمد و اکنون هیچ برداشتی از دریاچه ارومیه انجام نمی شود.

علاوه بر این مورد، حدود 9 سال است که پساب واحد صنعتی کارخانه "کاوه سودای مراغه" در آذربایجان شرقی از طریق لوله های انتقال به دریاچه ارومیه تخلیه می شود ولی تا کنون ستاد احیا دریاچه ارومیه دفتر آذربایجان شرقی به این امر واکنشی نشان نداده است. حتی این مسئله توسط اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی هم انکار می شود.

بهمن ماه سال گذشته "زهرا ساعی" نماینده تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی هم با اشاره به آلایندگی خطرناک زیست محیطی کارخانه کاوه سودا در مراغه برای دریاچه ارومیه، گفته بود؛ متأسفانه شرکت کاوه سودا ابتدایی‌ترین استانداردهای زیست محیطی را در مدیریت پساب و پسماند خطرناک خود را رعایت نمی‌کند. ما دریاچه ارومیه را با چنگ و دندان حفظ کرده‌ایم و نمی‌توانیم قبول کنیم که عده‌ای با بی مسئولیتی و به خاطر منافع خود با رهاسازی فاضلاب صنعتی، پارک ملی دریاچه ارومیه را آلوده کنند.

دریاچه ارومیه تازه دارد جانی دوباره می گیرد اما انگار این مسئله به مذاق خیلی ها خوش نمی آید که هر چه پساب و آلودگی است به دل دریاچه می ریزند.

سهم آذربایجان شرقی در احیای این دریاچه چیست و اگر این استان هم خود را در احیای دریاچه سهیم می داند پس چرا دفتر ستاد احیای آن در تبریز سکوت اختیار کرده و رهاسازی 9 ساله پساب های صنعتی یا  ساخت دریاچه مصنوعی 11 ساله را نمی بیند؟!

از سوی دیگر شهرداری شرفخانه با چه منطقی از شیره دریاچه ارومیه می نوشد و با آن دریاچه تفریحی درست می کند؟! دریاچه ایی که از سال 86 احداث شده و تا دیدند آبی به جان خشک دریاچه ارومیه رسیده شروع به پمپاژ آب و جذب گردشگر برای دریاچه ایی مصنوعی ایی کردند که با خون دل دریاچه ارومیه ساخته شده است.

به گزارش کردپرس، هم اکنون دریاچه ارومیه 3 میلیارد و 650 میلیون مترمکعب آب دارد و حجم آب دریاچه نسبت به مدت مشابه سال گذشته یک میلیارد و 660 میلیون مترمکعب افزایش یافته است.